Hoe overleef ik....
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
28 Februari 2014 | Ethiopië, Addis Abeba
Ondanks dat ik pas een paar dagen in Ethiopië ben, kan ik nu al mijn eigen 'hoe overleef ik....' boekenserie beginnen. Miscommunicaties, mobieltjes die weigeren mee te werken, pinautomaten die je pasje niet accepteren, taxichauffeurs die je afzetten en een falende internetverbinding. Tot dusver een hele uitdaging.
Het is heel bijzonder om op zo'n plek te mogen zijn. Het verschil tussen arm en rijk is overal om je heen. Aan de ene kant van de weg een duur warenhuis, terwijl aan de overkant kinderen bedelen en schoenen aan het poetsen zijn. Dure hightech winkels tegenover kleine stalletjes waar fruit en water verkocht wordt. De bedelende kinderen zijn wel heftig. Eén keer heb ik mijn fruit gedeeld met kinderen (je kunt hier alleen maar in kilo's kopen; ze wegen nog op ouderwetse weegschalen) Er waren drie kinderen en ik was ervan overtuigd dat ze het wel zouden delen, niet dus! Het kind rende hard weg en vervolgens werd ik nog zo'n 100m gevolgd door twee bedelende kinderen om daarna voor 'son of a bitch' uitgemaakt te worden.... weer een illusie armer.
Ook gevolgd worden door mannen is hier heel normaal. Voor alle vrouwen met een minderheidscomplex een gouden tip: loop een paar dagen rond in een land als Ethiopië; een prachtige boost voor je zelfvertrouwen.
Iedereen is hier heel gastvrij. Gisteravond gegeten bij een vriendin. Ze nam me mee naar een grote supermarkt en nodigde mij vervolgens uit voor het eten met haar en haar zoontjes.
Eindelijk ook meer duidelijkheid over mijn missie. Ik ga dinsdag samen met de priester naar Gambela rijden, een rit van twee dagen. Ik zal de leerkrachten coachen en waarschijnlijk ook m'n handen uitsteken op het kinderdagverblijf. Ik ben al voorbereid op wat komen gaat: mensen met schalen in hun lippen en met messen gemaakte tatoeages. Ik ben heel benieuwd en zal jullie op de hoogte houden.
En nu duimen dat de internetverbinding weer goed wordt, zodat ik even kan skypen met m'n lieve ouders.
Het is heel bijzonder om op zo'n plek te mogen zijn. Het verschil tussen arm en rijk is overal om je heen. Aan de ene kant van de weg een duur warenhuis, terwijl aan de overkant kinderen bedelen en schoenen aan het poetsen zijn. Dure hightech winkels tegenover kleine stalletjes waar fruit en water verkocht wordt. De bedelende kinderen zijn wel heftig. Eén keer heb ik mijn fruit gedeeld met kinderen (je kunt hier alleen maar in kilo's kopen; ze wegen nog op ouderwetse weegschalen) Er waren drie kinderen en ik was ervan overtuigd dat ze het wel zouden delen, niet dus! Het kind rende hard weg en vervolgens werd ik nog zo'n 100m gevolgd door twee bedelende kinderen om daarna voor 'son of a bitch' uitgemaakt te worden.... weer een illusie armer.
Ook gevolgd worden door mannen is hier heel normaal. Voor alle vrouwen met een minderheidscomplex een gouden tip: loop een paar dagen rond in een land als Ethiopië; een prachtige boost voor je zelfvertrouwen.
Iedereen is hier heel gastvrij. Gisteravond gegeten bij een vriendin. Ze nam me mee naar een grote supermarkt en nodigde mij vervolgens uit voor het eten met haar en haar zoontjes.
Eindelijk ook meer duidelijkheid over mijn missie. Ik ga dinsdag samen met de priester naar Gambela rijden, een rit van twee dagen. Ik zal de leerkrachten coachen en waarschijnlijk ook m'n handen uitsteken op het kinderdagverblijf. Ik ben al voorbereid op wat komen gaat: mensen met schalen in hun lippen en met messen gemaakte tatoeages. Ik ben heel benieuwd en zal jullie op de hoogte houden.
En nu duimen dat de internetverbinding weer goed wordt, zodat ik even kan skypen met m'n lieve ouders.
-
28 Februari 2014 - 17:28
Diana Lek:
Hoi Yvonne,
Super leuk om je reisverslag te lezen en wat een verhaal.
Veel succes verder daar en pas goed op jezelf
xxx
-
28 Februari 2014 - 18:13
Iris:
Hey yv, wow wat een avonturen heb jij al meegemaakt in die paar dagen! Ook leuk om te weten dat bedelende kinderen wel engels kunnen. Leuk dat je zo snel al wat geschreven hebt, hoop dat je daar in de middle of nowhere ook internet hebt en weer wat kan schrijven! Veel succes met je lange reis! xxx -
01 Maart 2014 - 11:58
Romana:
Hey meid,
Wat fijn dat je inmiddels duidelijkheid hebt. Ik hoop dat de kinderen daar wat vriendelijker zijn. Nog veel plezier daar en houd ons goed op de hoogte van al je avonturen.
xXx Romana -
01 Maart 2014 - 13:15
Albert:
Succes.
But watch your back, het is nu eenmaal geen Nederland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
